PThU Bijbelblog
Gezocht op:
- Tags:
- parabel
- Jezus' gelijkenissen: alleen voor ingewijden?Direct na de gelijkenis van de zaaier (Marcus 4:1–9) lezen we: “Toen hij [Jezus] weer alleen was met zijn volgelingen en met de twaalf, stelden ze hem vragen over de gelijkenissen. Hij zei tegen hen: ‘Aan jullie is het geheim van het koninkrijk van God onthuld; maar zij die buiten blijven staan, krijgen alles te horen in gelijkenissen, “opdat ze scherp zien, maar geen inzicht hebben, opdat ze goed horen, maar niets begrijpen, anders zouden ze zich bekeren en vergeving krijgen.”’
- De twijgjes in Ezechiel 17In het zeventiende hoofdstuk van Ezechiël lezen we dat de profeet de opdracht krijgt een parabel te vertellen: "De HEER richtte zich tot mij: Mensenkind, geef de Israëlieten een raadsel op, vertel hun deze parabel" (mesjol masjal). Parabels of mesjaliem kennen we uit de overleveringen over Jezus in het Nieuwe Testament, en uit de rabbijnse literatuur, maar ook al in het Oude Testament staat een aantal mooie parabels. Deze parabel, in het Hebreeuws masjal, begint met een adelaar die een takje uit de top van een ceder plukt. Dat takje legt de adelaar, wat raadselachtig, in een “land van handelaars,” - in het Hebreeuws “het land Kanaän” - en een “koopmansstad.” Daarna neemt de adelaar een andere stek, geen ceder: deze groeit uit tot een lage maar goed geaarde wijnstok. Die wijnstok richt zijn takken echter naar weer een andere adelaar, die hem losrukt en zijn vruchten afplukt.
- Herinneren en vergeten (1): doen nieuwe herinneringen de oude vergeten?De beschrijving van de bevrijding van de Israëlieten uit Egypte is een van de bekendste verhalen uit de Bijbel. Gek genoeg lijkt de profeet Jeremia het te hebben over een tijd waarin dat verhaal vervangen wordt door een nieuw verhaal.
- Paard en ruiter wierp Hij in zeeHet Joodse gebruik van parabels heeft vaak geleid tot creatieve interpretaties van bekende Bijbelteksten. Deze methode verschilt echter drastisch van de manier waarop de Bijbelwetenschap tegenwoordig verhalen uitlegt. In deze vierde studentenblog illustreert student Esger Renkema hoe een in de oudheid bekende parabel het lied van Mozes in Exodus 15 een nieuwe betekenis kan geven.
- Ouders schuld, ik een bult?Oude teksten kunnen vaak verrassende actualiteitswaarde hebben! Dat blijkt weer uit deze oude rabbijnse parabel die student Gerco Guyt bestudeerde in het kader van een eindopdracht voor de cursus Rabbinica.
- Hoe God ons draagt'Die mij droeg op adelaarsvleugels' – een bekend en geliefd beeld van Gods liefde. Maar waarom juist adelaarsvleugels, hebben de rabbijnen zich afgevraagd. En met een parabel hebben ze er nog een beeld aan toegevoegd: een man die zijn zoon beschermend op de schouders neemt. Wat kunnen we leren van deze beelden?
- De slaaf en de rotte vis: Een veranderende parabelParabels zijn te vinden in het Nieuwe Testament en andere vroegchristelijke teksten, maar ook in de rabbijnse literatuur. Het is een genre waarin je verschillen en overeenkomsten tussen het vroege jodendom en het vroege christendom ziet.
- De parabels van Jezus en de andere rabbijnenHet Nieuwe Testament bevat zo’n veertig gelijkenissen of parabels op naam van Jezus, alle in de synoptische evangeliën (Matteus, Marcus, Lucas). Het handvol parabels van Jezus is slechts een klein deel van een verzameling van honderden Joodse parabels uit de eerste eeuwen van onze tijdrekening. Deze parabels zijn soms toegeschreven aan bekende leraren, zoals in het geval van Jezus, maar vaak zijn ze anoniem overgeleverd. Een kijkje in deze andere vroege Joodse parabels, kan ons veel leren over de parabels van Jezus: hoe dergelijke parabels klonken in de oren van de Joodse toehoorders in de eerste eeuw en hoe Jezus een bekend genre aanwendde om zijn eigen boodschap over te brengen.
- Wie is mijn naaste? De barmhartige Samaritaan in een ander lichtDe parabels van Jezus horen bij de meest geliefde Bijbelverhalen. Ze lijken eenvoudig en zijn makkelijk te onthouden. Tegelijk is de interpretatie van de meeste gelijkenissen buitengewoon omstreden. Het bekende verhaal van de barmhartige Samaritaan vormt daar geen uitzondering op. Wat zijn de christelijke standaardlezingen van deze gelijkenis? En zijn die wel juist?
