"Het lijkt me prachtig om met mensen op te trekken, op moeilijke of mooie momenten"

Vol verlangen op zoek

Heel gek: voor zijn vrouw kwam het besluit niet onverwachts. "Ze zei: ik dacht wel dat je hier ooit mee zou komen. Ook mijn familie was niet heel verrast. Blijkbaar kennen anderen jou beter dan jij jezelf." Na de principiële keuze volgde een praktische zoektocht. Waar bestaat de studie uit? Waar ben ik goed in? Wat kom ik tekort? Van een bevriende predikant kreeg hij de tip om zich alvast inhoudelijk te gaan inlezen. "Ik moet zeggen: tot dan toe las ik ongeveer één theologisch boek per jaar."

De predikant gaf ook fundamenteler advies. "Hij zei: ga nou vol verlangen op zoek naar wat Gods stem hierin is. Dus niet met mitsen en maren, maar met volledige overgave. Dan zul je zien dat je ook richting krijgt." En dat kwam uit? "Dat heb ik wel stevig ervaren ja. Al was die overgave in eerste instantie moeilijk. Er is toch twijfel: het betekent nogal wat voor je gezin, je gaat minder verdienen. Maar toen die overgave eenmaal kwam, was het overweldigend. Toen wilde ik ook zo snel mogelijk beginnen. Ik heb nog dispensatie gekregen omdat de inschrijving al gesloten was."

In de roeping staan

Hij raadt ook andere belangstellenden aan om er voluit voor te gaan. "De predikant noemde dat: ga in die roeping staan. En spreek het uit tegen anderen." Hans lijkt veel vertrouwen te hebben in dat voor buitenstaanders misschien toch wat ongrijpbare proces: "Dat klopt. Ik moet ook zeggen dat ik in die twee jaar bijna geen twijfel heb gehad." Dat komt, zegt hij, door een tekst uit Psalm 119 die hij meekreeg: ‘Uw woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad.’ Die tekst gaat niet over een koplamp of een zoeklicht, maar over een bescheiden olielampje, dat jou net genoeg licht geeft voor je volgende stap. "De dominee zei: dat is God die je leidt op de weg die je gaat. Kijk niet te ver vooruit, maar ga stapje voor stapje. Dat beeld geeft me veel rust."

Enorme verantwoordelijkheid

Waar kijkt Hans naar uit als hij aan het werk gaat als gemeentepredikant? "Het lijkt me prachtig om met mensen op te trekken, op moeilijke of juist mooie momenten in het leven." Met jongeren werken lijkt hem met name interessant: "Samen die zoektocht aangaan: wie is Jezus voor jou en hoe kun je die relatie versterken?" Preken lijkt hem ook prachtig, al weet hij dat hij nog het nodige te leren heeft: "Ik ben wel gewend om presentaties te houden voor mijn werk. Maar het woord van God prediken is toch wel wat anders. Dat heeft een bepaalde lading en geeft een enorme verantwoordelijkheid. Daar ben ik veel mee bezig." Ook het pastoraat spreekt hem aan: "Dat ligt me wel." Het lijkt hem heel mooi om de zorg voor een gemeente te hebben, maar er ook voor de bredere gemeenschap te zijn: "Stel, je gaat gewoon naar het dorpscafé en bent daar beschikbaar voor een praatje."

Aangrijpend

Het is een veelomvattende beslissing. Over een paar jaar verhuist het gezin wellicht naar papa’s eerste standplaats, waar die ook moge zijn. Zijn dochtertje had het al gezegd toen ze langs de middelbare school in hun huidige woonplaats reden: "Dat is de school waar ik nooit heen zal gaan." Dat vond hij wel aangrijpend. Maar het predikantschap vraagt offers, ook van hemzelf. Financieel zal het de komende jaren een stuk krapper zijn, al blijft hij twee dagen freelancen als controller. Over drie jaar hoopt hij klaar te zijn. Daarvoor is nodig dat hij de master voltijds doet. "Dat is een bewuste keuze: als God iets van je vraagt, dan moet het allemaal niet te lang gaan duren."