Waarom zou je promoveren na je studie Theologie?
Predikanten zijn hard nodig in de kerk. Je zou dan ook verwachten dat theologiestudenten direct doorstromen naar een gemeente zodra ze hun diploma hebben. Toch kiest een deel van hen voor een promotietraject. Waarom?
Zoektocht naar diepgang
“Ik had nooit gedacht dat ik een PhD zou doen,” lacht Willemijn Koivunen. Haar promotieonderzoek gaat over de ervaring van ‘erbij horen’ van mensen met een verstandelijke beperking in de kerk. “Studeren was niet altijd makkelijk voor mij, dus ik dacht: als ik afstudeer, kan ik eindelijk als predikant aan de slag in de kerk.” Maar toen won haar masterscriptie de Anders Bäckström Prize en hadden allerlei mensen belangstelling om met haar te praten over hoe ze de resultaten van haar scriptieonderzoek in de kerk konden toepassen. “Over hoe we ervoor kunnen zorgen dat er ruimte is voor mensen om anders te zijn. Dat vond ik echt geweldig. En ik dacht: nu wil ik dieper ingaan op dit onderwerp.”
Hoogste niveau
De diepgang van een promotiestudie was ook voor Jeremiah Agbeshie de reden om vanuit Ghana naar de PThU te komen voor een PhD. “Om in Ghana predikant te zijn, is het niet nodig om een uitgebreide academische route te volgen, maar ik ben er altijd in geïnteresseerd geweest om meer te leren, om tot het hoogste niveau te komen in een vakgebied,” zegt hij. “Ik wilde dat niet alleen doen, want dan zou ik er minder van genieten. Een PhD geeft toegang tot verschillende soorten ideeën en stemmen, en is erg gedetailleerd.”
Motivatie
“Ik zie veel verschillende redenen waarom mensen promoveren,” vertelt Bernhard Reitsma, hoogleraar en hoofd van de Graduate School van de PThU die promovendi begeleidt. Hij herkent de wens van Willemijn en Jeremiah om de diepte in te gaan. “Dat speelt een belangrijke rol: gewoon door willen gaan met een thema. Mensen die al werken, die het naast een baan doen, willen verdieping. Zij willen de tijd hebben om grondiger over dingen na te denken. Er zijn ook mensen die binnenkomen omdat ze een titel willen hebben… maar met die motivatie alleen red je het niet. Je moet ook wel een inhoudelijke drive hebben en interesse in wat je aan het onderzoeken bent.”
Verder onderzoeken
Interesse in hun onderwerp hebben de twee promovendi zeker. Willemijn: “Wat mij in het algemeen interesseert, zijn machtsdynamieken, waarin sommige mensen bepalen wat de normen zijn en anderen aan de rand worden geplaatst en zich moeten aanpassen en zichzelf moeten bewijzen. Om die stemmen te helpen laten horen die soms niet gehoord worden.” Ook Jeremiah is gefascineerd door zijn onderwerp: “Mijn studie onderzoekt hoe Afrikaanse christenen theologisch nadenken over geld en hoe deze theologie relevant is voor een wereldwijd theologisch discours over geld.” Dat onderzoek is een vervolg van het onderzoek dat hij deed voor zijn master of Theology aan de PThU. “Mijn onderzoek onder de Ghanese migrantenkerken in Amsterdam ging over transactioneel geven in de kerk: het geven met de verwachting van zegeningen. Mijn begeleiders aan de PThU adviseerden me om het onderwerp verder te onderzoeken.”
Netwerk
Zo komen promovendi vaak binnen bij de PThU, zegt Bernhard Reitsma: via onze internationale contacten en onze international masteropleiding, of via het netwerk van onderzoekers aan de universiteit. “Onze hoogleraren hebben een profiel op de PThU-website dat mensen kan aanspreken. Mensen googelen op thema en komen dan hoogleraren tegen die bezig zijn met de thema's waar zij zelf mee bezig willen.” Vervolgens schrijven ze zich in voor de Graduate School en doorlopen zij de voorbereidende Initial Graduate School. In zes weken krijgen ze daar training in onderzoeksvaardigheden en vervolgens schrijven ze een onderzoeksvoorstel en een plan van aanpak.
Structuur
“Ik vind de manier waarop de PhD is gestructureerd fijn,” zegt Jeremiah. “In Ghana sta je meestal alleen, niemand begeleidt je echt. Je krijgt de kennis niet aangereikt. Hier helpen begeleiders je met de wekelijkse voorbereidingen, helpen je je voorstel te structureren, er is een goede interactie tussen promovendi en begeleiders. In de leerstoelgroep hebben we maandelijks vergaderingen, delen we ideeën en lezen we elkaars teksten en voorstellen.” Ook Willemijn waardeert het contact met begeleiders en de andere promovendi: “Het voelt als samen sparren en ideeën bedenken. Onze meningen worden gewaardeerd in de leerstoelgroep, en je krijgt ook kansen die buiten je eigen onderzoek vallen. Zo was ik bijvoorbeeld onlangs host bij een evenement voor diaconale werkers.”
Hoop voor de toekomst
Wat hopen de promovendi dat hun promotieonderzoek brengt? Jeremiah: “Toen ik veldwerk deed en in gesprek ging met mensen in Ghana, merkte ik dat er behoefte was om het gesprek [over geld en kerk, red.] aan te gaan met christenen, omdat deze gesprekken meestal niet worden gevoerd. Ik wil helpen het gesprek verder te brengen.” Willemijn hoopt ook een gesprek op gang te brengen. “Over wat het betekent om een kerk te zijn met mensen met en zonder beperkingen. Ik zou willen dat kerken zelf reflecteren op theologie, waarbij mensen met en zonder beperkingen samenkomen, en dat zij samen hun visie op kerk-zijn vormen en dit samen uitzoeken. Dat het gesprek voortdurend doorgaat.”