"Ik wil het evangelie van Jezus tastbaar maken"
Opeens was alles anders. Toen Trix Vahl drie jaar geleden met haar studie theologie begon, woonde ze in Rotterdam en werkte ze als beleidsmedewerker bij de Protestantse Kerk. Nu is ze boerin en beheerder van een zorgboerderij in Noordoost Friesland. De reden voor de verhuizing was een droevige: haar schoonvader, die samen met haar schoonmoeder de zorgboerderij runde, overleed plotseling. Zeker, het was de bedoeling dat ze de boerderij op termijn zouden overnemen, maar nu moest dat van het ene moment op het andere; een hardhandige reality check voor het jonge gezin.
Geen pauzeknop
Het verdriet was groot, maar het boerenbestaan kent geen pauzeknop. Er waren koeien te voeren, het gras moest gemaaid. En de zeven deelnemers aan de zorgboerderij vroegen aandacht, temeer omdat ook zij verdrietig waren over het verlies van hun boer. "Vaak genoeg hebben we jankend tussen het stro gezeten," zegt Trix. Maar het leven en werken op de boerderij hielp ook bij de rouwverwerking: "Ik was zo blij als ik even naar buiten kon en voor iets kon zorgen. Gewoon met je handen bezig zijn. De boerderij dwong ons om erbij te blijven."
Langgekoesterde wens
Haar werk bij de kerk zegde ze op. "Ik had behoefte aan meer focus in mijn leven." Nu kon ze zich concentreren op de boerderij en op haar studie. Financieel is het wel een stap terug natuurlijk. "Maar we proberen te leven vanuit vertrouwen. Als het niet gaat, dan gaat het niet. Er is altijd wel weer een andere oplossing." Met deze stap geeft ze ruimte aan een langgekoesterde wens, namelijk predikant worden. Beleidswerk was haar uiteindelijk te abstract. "Als predikant sta je met je poten in de klei," zegt ze: "Je ziet de uitdagingen van heel dichtbij, wat bij beleidswerk niet het geval is." Je ziet waar je het voor doet? "Precies dat ja."
Parallellen tussen predikantschap en boerderij
Haar predikantschap hoopt ze te verbinden met het werk op de boerderij. Hoe dat vorm moet krijgen, weet ze nog niet, maar: "Er zijn een hoop parallellen tussen beide. Dat zie je terug in allerlei Bijbelse metaforen over groeien, verbouwen, grond…" Het boerenerf ziet ze als een plek waar mensen welkom zijn, een beetje zoals de kerk. Ze wil daarbij de verbinding zoeken met de lokale gemeenschap. Ook kan ze zich een rol voorstellen in pastoraal werk voor de agrarische sector.
Wezenlijk
Wat spreekt haar aan in het predikantschap? "De veelzijdigheid van het beroep. Volgens mij kan ik er veel van mezelf in kwijt. Ik zie uit naar de gesprekken die je met mensen voert. Door je rol als predikant kom je snel tot wat wezenlijk is in het leven. Het vertellen van het evangelie van Jezus en dat tastbaar maken in het leven van alledag lijkt me een prachtige taak."
