"Ik mag leven uit genade"
Ze was er nog niet klaar voor. Heleen Schotanus uit Sint-Jansklooster ging na de middelbare school bewust geen theologie studeren: "Ik was bang dat ik het geloof van de hoogleraren zou overnemen. Ik was nog veel te kwetsbaar toen." Eerst wilde ze ‘groeien in geloof en levenservaring’. Ze koos voor bedrijfseconomie en accountancy. Inmiddels werkt ze drie dagen in de week als raadsgriffier en houdt ze haar gezin draaiende. En daar is nu alsnog de studie theologie bijgekomen. "Het is soms best lastig om alle ballen in de lucht te houden," zegt ze met een glimlach.
Begrip
Als predikant is het goed als je eerst wat anders hebt gedaan, vindt ze: "Je gaat om met mensen die midden in het leven staan. Dan is het fijn als je zelf ook weet wat het is om onder een leidinggevende te werken." Ook belangrijk voor een predikant: begrip voor de dilemma’s en kwetsbaarheden van anderen. Het leven heeft haar milder gemaakt, merkt ze. Over ethische kwesties bijvoorbeeld had ze vroeger een nogal uitgesproken mening, maar inmiddels heeft ze ervaren dat het ‘niet altijd zo zwart-wit ligt’. Je hele biografie reist mee als je theologie studeert, legt ze uit: "Dat confronteert je met de realiteit van het leven. En met de kwetsbaarheid van ieders bestaan."
Groter dan wij
De woordverkondiging spreekt haar in de studie het meeste aan: hoe breng je die Bijbel tot leven en hoe maak je de vertaling naar nu? "Ik vind het belangrijk om mensen een stukje kennis mee te geven. Maar ze moeten zich ook gesterkt en bemoedigd voelen." Ook daarin heeft ze zelf een behoorlijke weg afgelegd: "Ik was een heel gelovig meisje. Godvrezend ook, zou je kunnen zeggen. Maar mijn geloof is niet angstig meer. God kent mij en helpt mij – dat weet ik. God is zoveel groter dan wij. En Jezus is voor ons gestorven en weer opgestaan! Daarom mag ik blijmoedig leven. Ik mag leven uit genade." Geloven is voor haar ‘ernstige vreugde’. En die wil ze graag met anderen delen.
