Blog: Opnieuw gevonden in oude verhalen
Het gaat niet goed met Gen-Z. Zij zijn verwend, lui en alleen maar met zichzelf en hun psychologische problemen bezig, als ik diverse ‘onderzoeken’ moet geloven. Vaak zijn deze geschreven door mensen die ‘wel hard werken’ en geslaagd lijken. Dat we zo over de jonge generaties spreken, vind ik schokkend, en getuigen van bijzonder weinig zelfreflectie en inlevingsvermogen. Helaas zie ik het in de kerk ook soms gebeuren. En hoe bereik je dan nog jongeren met de Bijbel?
God dood!?
Gen-Z heeft “de dood van God geïnternaliseerd” schrijft Menno de Bree in een essay voor het Financieel Dagblad. In een wereld vol sociale druk, prestatiedrang en constante online prikkels, voelen veel jongeren zich verloren. Ze lijken wel alles te hebben: vrijheid, mogelijkheden en toegang tot informatie. Maar ondanks dat ontbreekt er iets wezenlijks. Ze voelen zich vaak gefragmenteerd, zonder duidelijk verhaal of kader om hun leven te plaatsen.
Ik ben er van overtuigd dat de verhalen uit de Bijbel tegengif bieden. Want in die verhalen gaat het over worstelende mensen, net als de jongeren die onderuit gaan in een maatschappij die van hen het perfecte plaatje wenst. Het gaat over mensen die soms tot grootse dingen in staat zijn, maar ook ongelooflijk diep kunnen vallen. In die verhalen gaat het ook telkens weer over een God die mensen op doet staan. Die bevrijding geeft. Die alles in een ander perspectief ziet en vragen stelt bij onze vragen. De diepe, trage vragen die wij als samenleving soms verleerd zijn om aan elkaar te stellen.
Als jongerenwerker heb ik gezien hoe rauw, hoe eerlijk, hoe krachtig de Bijbelse verhalen zijn in het leven van jongeren. Met elkaar hebben we de verhalen gelezen. Ook heb ik gemerkt dat het voor veel jongeren lastig is om de Bijbel te lezen. De taal is vaak moeilijk en de leefwereld lijkt op een afstand te staan. Bovendien lezen jongeren veel minder dan vroeger. En dan kom je aan met een oud boek van bijna tweeduizend pagina’s.
Hoe dan?
Jongeren bereiken met de Bijbel begint wat mij betreft met eerlijkheid en vertrouwen. Dat klinkt als een groot cliché, maar zonder die twee gaat het gewoon niet. Als je niet bereid bent om je in Gen-Z in te leven, blijft deze generatie op afstand staan. En dat is makkelijk. Dan kan je blijven zeuren dat de jeugd lui is en dat hun problemen hun eigen schuld zijn. Dat gaat niet werken, en het is simpelweg niet waar. Als voormalig jongerenwerker in Amsterdam heb ik een ontzettende levensenergie gezien. Jongeren willen allemaal wat van het leven maken. Ze verlangen allemaal naar eerlijkheid en echtheid. En terecht. Als je ze het vertrouwen geeft, dan is er een zoektocht mogelijk. Met elkaar om tafel met de Bijbel open en met elkaar te ontdekken: wat staat er nu precies? En wat wil er nu mee gezegd worden? En waar ben ik en waar is God? Het is een samen zoeken en speuren in de Bijbelse verhalen. Zoeken en luisteren naar God. Want die wil ook in de wereld van jongeren zijn.
Als je bereid bent in de leefwereld van jongeren te kruipen, hoe ver die ook van je afstaat, is de kans groter dat je ze kunt bereiken met de Bijbel. En die uitdaging wil ik aangaan. Want de Bijbelse verhalen hebben na al die duizenden jaren nog niets aan kracht ingeleverd. Juist op het moment dat je het niet verwacht, worden jongeren opgetild vanuit de diepte met de onverwoestbare teksten uit de Bijbel. Die is niet te verslaan, na al die eeuwen. Met welke vraag je ook zit. Lezen. Wachten. Vragen.
Tot slot…
Als Jonge theoloog des Vaderlands wil ik de Bijbellezen waar jongeren zijn. Ik wil met hen de Bijbel bestormen met al onze vragen, in de hoop op antwoord. Of op een vraag die al onze vragen relativeert. Maar we blijven lezen. Op zoek naar God.
